‘The beauty lies in the seemingly constant movement within the emptiness’
Het is nooit het onderwerp geweest dat de richting heeft bepaald. Het is altijd de liefde geweest voor alles wat de weg bewandelde.
In vroegere jaren leken de abstracte ideeën binnen het concept van het menselijk bestaan een streng maar onbevredigend debat te hebben gecreëerd binnen het werk van Alexander Smith. Door het proces te verfijnen en een meer bewuste verbinding met zijn werk te vinden, tonen zijn vaardigheden een dieper gevoel van heelheid.
De schoonheid ligt in de schijnbaar constante beweging in de leegte. Een onvermijdelijk pad om het vermogen om onze ware oorsprong uit te drukken te verkennen via het medium schilderen.
Schilderij ‘ Emptiness-Fullness’
Toen ik aan dit schilderij begon, was ik me niet echt bewust van wat ik aan het schilderen was. Natuurlijk kende ik de vorm en de onderwerpen die in het schilderij waren afgebeeld, maar de reden was nog niet aanwezig. het was een paar jaar later, tijdens het lezen van de boeken geschreven door Michael Roads, dat ik een eerste aanwijzing kreeg.
Ik herinner me dat ik een paar jaar eerder in een auto zat, op weg naar een seminarie, toen ik langzaam in mijn wereld van contemplatie begon af te dwalen en mezelf afsneed van het gemompel om me heen, terwijl ik naar de landschappen staarde die voor me verschoven ik, er kwam een vreemd idee in me op. Dit alles, alles wat ik zag, was niet echt. Alles om me heen bestond puur vanwege hoe ik het waarnam. Het zien was slechts een visuele vaardigheid maar maakte het niet waar. de waarheid was, voor zover ik dit op dat moment kon begrijpen, dat dit allemaal gewoon rondzwierf als losse stukjes materie en alleen bij elkaar werd gehouden omdat ik het zo zag.
Op dat moment heb ik dit allemaal niet serieus genomen. Ik heb er iets van opgeschreven omdat het idee me interesseerde. Een paar weken later maakte ik dit schilderij.
Nu, bijna 5 jaar later, begrijp ik dat onze wereld, zo echt als het lijkt, alles behalve echt is. Dat we in principe en onvermijdelijk verloren zijn. We blijven zoeken naar een uitweg, naar antwoorden en voor de meeste daarvan, vervullende waarheid die ons vrij zal sturen. Maar over het algemeen staan we op ons kleine stukje realiteit op zoek naar de reden dat we ons hier in de eerste plaats plaatsen.
